poniedziałek, 13 stycznia 2014

Świątynie Angkor - Neak Pean

Neak Pean (lub Neak Poan) inaczej zwana "splecione węże" (znajduja się u podstawy cokołów) to sztuczna stworzona wyspa z buddyjskią świątynią na wyspie zbudowana w okresie panowania króla Dżajawarman VII.

Niektórzy historycy uważają, że Neak Pean reprezentuje Anavatapta, mityczne jezioro w Himalajach, których wody mogły wyleczyć wszystkie choroby. Neak Pean została pierwotnie zaprojektowany do celów medycznych, jako jeden z wielu szpitali, które wybudował Jayavarman VII.

Konstrukcja oparta jest na hinduskiej wierze związanej z utrzymaniem równowagi. Cztery połączone baseny stanowią odpowiedniki żywiołów takich jak woda, ziemia, ogień i wiatr. Starożytni wierzyli, że przebywanie w tych basenach będzie miało znaczenie przy leczeniu wielu chorób. W środku czterech basenów zbudowano jeden, który był głównym źrodłem wody, na jego środku postawiono pomnik Balaha, w formie konia, symbol chroniący przed utonięciem.












niedziela, 5 stycznia 2014

Świątynie Angkor - Baphuon

Baphuon

Baphuon znajduje się w Angkor Thom, na północny zachód od Bayon. Kompleks został zbudowany w połowie XI wieku w formie trzywarstwowej góry-świątyni. Poświęcona jest  hinduskiemu Bogu Shiva. To archetyp stylu Baphuon. Świątynia przylega południową ścianą do pałacu królewskiego i mierzy 120 metrów na wschód-zachód i 100 metrów na północ-południe. 

Pod koniec XV wieku, Baphuon przekształcono w świątynię buddyjskią z 70 metrowym posągiem półleżącego Buddy. Ze względu na piaszczyste podłoże istnieje duże prawdopodobieństwo, że za jakiś czas cały posag może także ulec zapadnięciu.

W XX wieku wiele świątyń w tym kompleksie uległo zawaleniu. Już w latach 60 podjęto próbę ich ocalenia, ale prace zostały przerwane w czasie rewolucji  Czerwonych Khmerow. Ponownie zaczęto rekonstruować cały teren w latach 90, do czego przyczynili się francuscy naukowcy.
W kwietniu 2011 r., po 51 lat archeolodzy zakończyli odbudowę świątyni. Nadal nie wszystkie części są dostępne, a tereny wokół zajęte sa przez dziesiątki tysięcy ponumerowanych kamiennych bloków, które mają służyć do ich rekonstrukcji. To chyba największy płac budowy na obszarze kilkuset kilometrów.

Na podstawie Wikipedia.org





    








piątek, 3 stycznia 2014

Świątynie Angkor - Ta Prohm

Ta Prohm

Świątynia Ta Prohm - to współczesna nazwa jednej ze świątyń w kompleksie Angkor znajdującym się w prowincji Siem Reap w Kambodży, zbudowanej w stylu Bayon w 2. poł. XII i XIII w., pierwotnie nazywanej Rajavihara. Świątynia znajduje się około 1 km na wschód od Angkor Thom na południowym brzegu East Baray. Została założona przez króla Khmerów Dżajawarmana VII jako świątynia buddyzmu mahajana oraz uniwersytet. Od 1992 roku znajduje się na Liście światowego dziedzictwa UNESCO.
W odróżnieniu od większości kamiennych budowli kompleksu Angkor, Ta Prohm zachowała się w stanie zbliżonym do tego, w jakim została odnaleziona. Malownicze połączenie korzeni drzew porastających ruiny świątynne w środku dżungli powoduje, że Ta Prohm jest jedną z najczęściej odwiedzanych atrakcji całego kompleksu Angkor.
Inskrypcja na odnalezionej w Ta Prohm steli głosi, że w przeszłości zamieszkiwało tu 18 arcykapłanów, 2740 celebrujących kapłanów, ponad 2002 asystentów oraz 61 niebiańskich tancerek. W zamkniętym skarbcu świątyni przechowywano 5 ton srebra, 35 diamentów, 45 tysięcy pereł oraz 4500 drogocennych kamieni.

W przeciwieństwie do większości świątyń, Ta Prohm został pozostawiony w tym samym stanie, w którym została znaleziona: niezwykle fotogeniczna i klimatyczna z kombinacja drzew rosnących w  ruinach i dżungli czynią z niej jedną z najpopularniejszych świątyń Angkoru.

W 1186 AD, Jayavarman VII rozpoczął masową program budownictwa i robót publicznych. Rajavihara ("klasztor króla"), dziś znana Ta Prohm ("przodek Brahma"), był jedną z pierwszych świątyń zbudowanych w ramach tego programu.

Jayavarman VII zbudował Rajavihara na cześć swojej rodziny. Główny obraz świątyni stanowi Pradżniaparamity, uosobienie mądrości, był wzorowany na wizerunku matki króla. Północne i południowe świątynie były poświęcone guru króla i jego starszemu bratu.
Stelle świątyni świadczą o tym, ze mogła być domem dla ponad 12.500 osób, dodatkowe 800 tysięcy było włączonych w jej obsługę. Po upadku imperium Khmerów w XVII wieku, świątynia Ta Prohm został opuszczona i zaniedbana przez wieki.

Projekt Ta Prohm jest typowa dla "płaskich" świątyni (w przeciwieństwie do świątyni-piramidy i świątyni-gór, o wewnętrznych wyższych i niższych poziomach. Ściany zewnętrzne dają powierzchnię ponad 650.000 metrów kwadratowych, które potwierdzają, że w czasach świetności było to znaczne miasto, chociaż obecnie głownie zalesione.
Płaskorzeźby nad wejściem na Ta Prohm zawierają sceny intensywnych medytacji lub modląc się postać. Cześć z nich została zniszczona po tym, jak rzeźby buddyjskie zostały zastąpione hinduskimi.

Drzewa rosnące na ruinach są chyba najbardziej charakterystyczną cechą Ta Prohm. Dwa gatunki dominują tzw. drzewa jedwabiu i bawełny ( Ceiba pentandra ), a mniejsze są albo Ficus gibbosa albo tzw. zlote jabłko.

Świątynia Ta Prohm została wykorzystana jako miejsce w filmie Tomb Raider . Mimo że w filmie dość swobodnie wykorzystywano wizerunki rożnych świątyń, to sceny w Ta Prohm były dość dosłownym odwzorowaniem rzeczywistego wyglądu świątyni.

Na podstawie Wikipedia.org



















Świątynie Angkor - Bayon

Bajon

Bajon – świątynia buddyjska w Angkor Thom, na terenie kompleksu zabytkowego Angkor, zbudowana przez króla Dżajawarmana VII. Świątynia składa się z 54 wież ozdobionych 216 smutno uśmiechającymi się, masywnych, spokojnymi twarzami Buddy Awalokiteśwary, będącymi, prawdopodobnie jego wizerunkiem.
Bayon była ostatnim państwem - świątynią zbudowanym w Angkor i poświęconą Buddzie, choć na jej terenie zostały rownież uwiecznione inne bóstwa, charakterystyczne nie tylko dla tego obszaru.

Podobieństwo tylu gigantycznych twarzy na wieżach świątyni do innych posągów króla doprowadziło wielu badaczy do wniosku, że twarze przedstawiają samego króla Jayavarman VII. Niektórzy badacze twierdzą, że twarze należą do Buddy współczucia, wcześniej wspomnianego Avalokiteśwara.

Świątynia jest zorientowana w kierunku wschodnim, a jej wewnętrzne budynki zbudowane wzdłuż osi wschód-zachód. To sprawia, że największą przyjemnością jest zwiedzanie jej po południu, przed zachodem słońca. Ponieważ świątynia znajduje się dokładnie w środku Angkor Thom, drogi prowadzą do niej bezpośrednio z każdego zakątka. Nie sposób jej ominąć jadąc do innych ważnych miejsc. Ilość rzeźb i płaskorzeźby jest imponująca i mocno skoncentrowana na stosunkowo niewielkim obszarze. W przeciwieństwie do Angkor Wat , która zachwyca rozmachem architektury i otwartych przestrzeni, Bayon "daje wrażenie ściśnięcia i zamknięcia, tak jakby cały obszar był za mały i za ciasny".

Zewnętrzna ściana zewnętrznej galerii zawiera serię płaskorzeźb przedstawiających wydarzenia historyczne oraz sceny z codziennego życia Khmerów. Choć bardzo szczegółowe i pouczające w sobie, płaskorzeźby nie towarzyszy jakikolwiek tekst. Z tego powodu pozostaje niepewność, co do tego jakie dokładnie wydarzenia zostały tutaj przedstawione.

Na podstawie Wikipedia.org